[B5 AEB] Odszkodowanie z oc sprawcy

[kyniu]

Witam chodzi mi o odszkodowanie szkoda osobowa z oc sprawcy

Miesiąc temu facet najechał mi w tył auta ewidentnie jego wina wszystko wziął na siebie,w skutek czego doznałem obrażeń ciała,obrażenia nie były groźne nadwyrężenie mięśnia szyi poobijane kręgi szyi.Po wypadku pojechałem do szpitala zrobili prześwietlenie w opisie widoczne uszkodzenia,kazali dwa tygodnie chodzić w gorsecie po tym czasie wizyta u ortopedy i dalej zalecenie tydzień w gorsecie,rehabilitacja cały ten czas byłem na L4

Zgłosiłem szkodę do TU sprawcy, odesłali mi papiery abym określił się kwotą jaką poniosłem za leczenie,wygląda na to że chcą ugody.Może ktoś z was miał taką samą sytuację ,jaką kasę można od nich wyciągnąć moje poniesione koszta to nie tylko leczenie,ale dojazd do lekarza,strata w pracy za L4,może jakies zadośćuczynienie za szkody moralne,psychiczne

Z mojej polisy z nw można coś uzyskać ?

[Tzieland]

kolego namierz jakąś firmę która pomaga w uzyskiwaniu pieniędzy z ubezpieczeń, można na tym dobrą kasę zrobić

[Mosiadz]

Cześć.

Miarkując zadośćuczynienie trzeba przede wszystkim pamiętać, iż ma ono charakter jednorazowy, a zarazem całościowy, więc obejmuje wszystkie negatywne doznania po stronie poszkodowanego, także te, które będzie odczuwać w przyszłości. Przy jego określaniu należy uwzględnić w jego wysokości wszystkie elementy krzywdy łącznie z tymi, które mogą ujawnić się w przyszłości – ale jeżeli nie można ich było przewidzieć, otwarta pozostaje droga do odrębnego przyznania odpowiedniej sumy w razie ujawnienia się nowej krzywdy. Jeżeli więc u poszkodowanego ujawni się nowa krzywda (np. 2 lata po wypadku padaczka pourazowa), której w chwili przyznawania zadośćuczynienia nie można było przewidzieć, może mu być przyznana odpowiednia kwota do naprawienia tej nowej krzywdy. Podobne stanowisko można odnaleźć w orzecznictwie m.in. wyroku Sądu Najwyższego z dnia 10 lutego 1998r (sygn. akt II CKN 608/907, niepubl.) gdzie sąd potwierdził regułę, iż uprzednie przyznanie zadośćuczynienia nie wyłącza przyznania poszkodowanemu odpowiedniej sumy w razie ujawnienia się nowej krzywdy, której nie można było przewidzieć w ramach podstawy poprzedniego sporu.

Przepisy kodeksu cywilnego nie zawierają żadnych kryteriów jakimi należy kierować się przy wyliczaniu (miarkowaniu) wysokości zadośćuczynienia – wytycznych w tym zakresie należy poszukiwać w orzecznictwie sądów powszechnych, szczególnie Sądu Najwyższego. Analizując linię orzecznictwa w omawianym zakresie zwracają uwagę najczęściej powtarzające się czynniki współkształtujące wysokość zadośćuczynienia, do których należą:

- stopień trwałego uszczerbku na zdrowiu poszkodowanego wyrażający się w kalectwie, oszpeceniu, ograniczeniach ruchowych, ograniczeniach wykonywania czynności życia codziennego (wysokość zadośćuczynienia powinna być miarkowana proporcjonalnie do stopnia uszczerbku na zdrowia tzn. im jest wyższy stopień uszczerbku tym wyższa powinna być wysokość zadośćuczynienia);

- długotrwałość choroby, cierpień, leczenia, rehabilitacji - bolesność zabiegów, dokonywane operacje, leczenie sanatoryjne, okres dochodzenia do względnej sprawności, przywrócenie prawidłowych funkcji organizmu etc. (wysokość zadośćuczynienia powinna uwzględniać ogół cierpień natury fizycznej poszkodowanego, długotrwałość cierpień – im większe i dłuższe cierpienia tym wyższa wysokość zadośćuczynienia);

- wiek poszkodowanego (generalnie orzecznictwo zmierza w takim kierunku, że im poszkodowany jest młodszy tym wyższe powinno być dla niego zadośćuczynienie);

- płeć poszkodowanego (w zależności od konkretnego przypadku czynnik płci powinien być brany pod uwagę np. inaczej powinno być miarkowane zadośćuczynienie dla kobiety, która po wypadku ma zniekształconą twarz i szereg widocznych blizn, a inaczej w analogicznym przypadku wobec mężczyzny);

- poczucie bezradności życiowej, niekorzystne widoki i możliwości poszkodowanego w przyszłości (na podwyższoną wysokość zadośćuczynienia wpływają takie czynniki jak: niemożność podjęcia pracy, wykonywania wyuczonego zawodu, uprawiania sportu, zawarcia związku małżeńskiego, posiadania dzieci, aktywnego korzystania z życia i rozrywek);

- aktualna i zmieniająca się stopa życiowa społeczeństwa polskiego oraz sytuacja materialna społeczności na terenie zamieszkania poszkodowanego (wcześniejsze orzecznictwo wskazywało na konieczność uwzględnienia w wysokości zadośćuczynienia zamożności, zasobności poszkodowanego z uwzględnieniem otoczenia ekonomicznego w jakim poszkodowany się porusza);

- inne czynniki wpływające na poczucie krzywdy uzależnione od konkretnego stanu faktycznego, których trzeba poszukiwać przy każdej indywidualnej sprawie szczególnie z uwzględnieniem wszelkich (ogółu) cech poszkodowanego (np. miarkując zadośćuczynienia za utracony palec w wypadku inaczej należy podchodzić do przeciętnego człowieka a inaczej do pianisty, dla którego palec jest wyjątkowo istotną częścią ciała).

Niestety praktyka likwidacyjna zakładów ubezpieczeń odbiega czasami w sposób rażący od nakreślonego sposobu ustalenia zadośćuczynienia przez orzecznictwo, ograniczając się wyłącznie do bazowania na stopniu trwałego uszczerbku na zdrowiu poszkodowanego, mnożonego przez określoną kwotę z pominięciem innych wskazanych przez orzecznictwo czynników. Biorąc pod uwagę naukę prawa odszkodowawczego jak i linię orzecznictwa sądowego ustalanie zadośćuczynienia nie może być mechanicznym (matematycznym) wyliczeniem, a powinno być każdorazowo rozpatrywane w sposób indywidualny z uwzględnieniem powyżej sygnalizowanych czynników. Wskazywane praktyki mechanicznego wyliczania zadośćuczynienia negatywnie ocenił zarówno Sąd Apelacyjny w Katowicach gdzie w wyroku z dnia 18 lutego 1998 r. (sygn. akt I ACa 715/97, publ. OSA 1999/2/7) stwierdził, iż cyt. „..(..) stąd posługiwanie się jedynie tabelami procentowego uszczerbku na zdrowiu i stawkami za każdy procent trwałego uszczerbku dla rozstrzygnięcia zasadności roszczenia o zadośćuczynienie i jego wysokość, znajduje jedynie orientacyjne zastosowanie i nie wyczerpuje oceny całości sprawy”, jak i w komentarzu prasowym Sędzia Sądu Najwyższego Gerard Bieniek interesujący się szczególnie prawem ubezpieczeń gospodarczych cyt. „w sądzie nigdy nie stosowano stawek jak w PZU, i nigdy nie będzie się ich stosować”. Jednocześnie przypomniał, że sędzia ustala sumę odpowiednią i musi brać przy tym pod uwagę wiele czynników, jak choćby rozmiar cierpienia, czas leczenia, wiek poszkodowanego i inne czynniki w zależności od konkretnej sprawy.

Nie wiem jak to się ma w przypadku NNW Jeżeli czegoś się dowiem to dam znać. A Ty przed podjęciem decyzji co do kwoty daj znać. Pozdrawiam.

[kyniu]

Ok dzięki,może ktoś ze swoich doświadczeń coś napisze ?

No i jeszcze kwestia jaka kwotą się określić aby niebyła za niska ani za wysoka,myślałem też zlecić to firmie specjalizującej się w pozyskiwaniu odszkodowań tylko mój uszczerbek na zdrowiu nie jest duży czy to w ogóle się opłaca odpalać im z odszkodowania 20-30%

[YOGI3000]

Mogę ci polecic firme votum. Znajdz w necie i zadzwon to wszystko sie dowiesz. Oni biorą jakis procent z odszkowania a nie jak inni z całości np dostajesz 5tys odszk i 5tys na leczenie to biorą np 20% z 5 tys a nie z całości ale ile dokładnie to sie ustala indywidulanie. Ale po odjęciu ich zarobku i tak wiecej dostaniesz niż byś sam walczył.

[arielka]

Wiek, długość pobytu na zwolnieniu, wykonywany zawód, czy leczysz się nadal ?

Koszty leczenia musisz udokumentować, co do zadośćuczynienia, to na podstawie orzeczeń i doświadczenia oraz odpowiedzi na w/w pytania postaram się podpowiedzieć.

Pozdrawiam

arielka